Herziening ZorgstelselBRIEF VAN DE MINISTER VOOR MEDISCHE ZORGInitiatieven van verzekeraars

Zorg en gezondheid | Organisatie en beleid Bekendmakingen

Meer info over Bekendmakingen staten generaal

Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal Den Haag, 25 oktober 2019 Bij het Algemeen Overleg over Eigen Betalingen in de zorg van 12 september 2019 (Kamerstukken 34 104 en 29 538, nr. 264) heb ik toegezegd met verzekeraars in gesprek te gaan over de manier waarop zij ouders informeren dat zij niet hoeven te betalen voor de mondzorg voor hun kinderen en de Tweede Kamer hierover voor de begrotingsbehandeling te informeren over dit overleg. Met deze brief voldoe ik aan deze toezegging. De aanleiding Begin september heeft de Associatie Nederlandse Tandartsen (ANT) mij in een brief en via de pers verzocht om verzekeraars te verplichten om ouders van kinderen die niet naar de tandarts gaan aan te schrijven om hen te informeren dat zij niet zelf voor deze mondzorg hoeven te betalen. Aanleiding voor de brief van de ANT was een kleine en succesvolle pilot van zorgverzekeraar DSW. Deze verzekeraar heeft in een bepaald gebied alle ouders aangeschreven waarvan uit declaratiegegevens bleek dat zij niet met hun kinderen naar de tandarts gingen. In die brief werd uitgelegd dat de ouders niet zelf hoeven te betalen voor de mondzorg voor hun kinderen, met uitzondering van beugels en kroon- en brugwerk. In de periode na het versturen van deze brief is bijna de helft van deze kinderen volgens de declaratiegegevens alsnog naar de tandarts gegaan. Ik ben positief over het initiatief dat DSW hier genomen heeft om te bezien hoe zij kan bijdragen aan toegankelijker mondzorg voor (kwetsbare) kinderen. Het overleg met de zorgverzekeraars Zoals toegezegd in het AO eigen betalingen ben ik in gesprek gegaan met de zorgverzekeraars over het navolgen van het initiatief van DSW om ouders van kinderen die niet naar de tandarts gaan aan te schrijven en hen te informeren dat zij niet zelf hoeven te betalen voor de mondzorg voor hun kinderen. Uit dit gesprek is mij gebleken dat verzekeraars deze ouders graag willen informeren, en dat zij dit graag zo effectief mogelijk doen, in samenwerking met andere partijen in de zorg. Verzekeraars onderschrijven het belang dat kinderen naar de tandarts of mondhygiënist gaan. Er zijn tal van initiatieven van verzekeraars om kinderen bij de tandarts te krijgen. In bijlage 1 is een overzicht van initiatieven die zij ontplooien om ouders te informeren. Zorgverzekeraars, waaronder ook DSW, geven aan dat het op dit moment echter te vroeg is om de werkwijze uit de DSW-pilot in heel Nederland toe te passen. Er is nog te weinig bekend over de representativiteit van deze pilot en of deze maatregel effectief is als deze in andere gemeenten wordt uitgevoerd. Er is nader onderzoek nodig om te bezien hoe bepaalde groepen het meest adequaat benaderd kunnen worden en of er lokaal en regionaal verschillende benaderingen nodig zijn. Vraagstukken hierbij zijn: – hoe kan de lage SES-groep het best bereikt worden, – hoe kunnen laaggeletterden het best benaderd worden, – hoe om te gaan met taalbarrières, – is er vertrouwen in de afzender, – wat zijn onderliggende redenen waarom de ouders en hun kinderen niet naar de mondzorgprofessional gaan? Hangt dit samen met de kosten of spelen hierbij andere aspecten een rol (te druk/hectisch leven, niet weten waar je terecht kan, angst)? Verzekeraars geven aan dit nader te willen onderzoeken. Eerder gaven verzekeraars ook aan dat er mogelijk bezwaren waren op het gebied van de privacy om declaratiegegevens te kunnen gebruiken om te achterhalen welke ouders niet met hun kinderen naar de tandarts gaan. De Autoriteit Persoonsgegevens (AP) heeft naar aanleiding van de persberichten hierover via een bericht op Twitter laten weten dat het binnen het contract dat verzekeraar met de verzekerde heeft mogelijk is om helderheid te verschaffen dat er geen kosten zijn verbonden aan het tandartsbezoek. Vanuit Zorgverzekeraars Nederland (ZN) is de AP vervolgens verzocht om deze uitspraak op Twitter nader te duiden, zodat zij na het eerder genoemde onderzoek daadwerkelijk aan de slag kunnen om kinderen die niet naar de tandarts of mondhygiënist gaan aan te schrijven. Ik heb van de AP begrepen dat zij deze nadere guidance zal geven. Initiatieven van verzekeraars alleen zijn echter niet voldoende. Het blijkt in de praktijk weerbarstig om bepaalde groepen (kwetsbare) kinderen te bereiken. Hiervoor is naast de initiatieven van verzekeraars zelf ook samenwerking met andere partijen nodig. Samenwerking tussen onder meer de gemeente, de verzekeraar, de mondzorgprofessional en het consultatiebureau. Ik hecht daarom net als de verzekeraars aan de initiatieven waar deze samenwerking wordt gezocht. ZN werkt samen met de NZa en koepels (de Nederlandse Vereniging van Mondhygiënisten, de Organisatie van Nederlandse Tandprothetici, de KNMT – de beroepsorganisatie van tandartsen, de Consumentenbond, de Nederlandse Vereniging van Instellingen voor Jeugdtandverzorging en de Patiëntenfederatie) aan de uitwerking van de gezamenlijk reeds vastgestelde ambities voor de mondzorg. Twee van de ambities hebben betrekking op de mondzorg voor de jeugd met als hoofddoelstellingen: • Er moet meer worden ingezet op bewezen effectieve preventie. • Maatwerk in de bekostiging en organisatie van mondzorg voor jeugd tot 18 jaar, zonder dat ouders ervoor moeten betalen wanneer hun kinderen naar de tandarts of mondhygiënist gaan. ZN en het College van Adviserend Tandartsen (CAT) nemen ook deel aan de «Ronde tafel Mondzorg Jeugd«, georganiseerd door het Zorginstituut Nederland naar aanleiding van het Signalement Mondzorg 20181Aanhangsel Handelingen II 2018/19, nr. 1051.. Daarnaast werken verzekeraars ook regionaal en lokaal samen met gemeenten, scholen en praktijken die zich specifiek op kinderen richten, zodat zoveel mogelijk kinderen toegang krijgen tot mondzorg. Soms wordt zelfs geregeld dat kinderen met een busje vanuit school naar de praktijk gehaald worden en dat zij na controle en eventueel behandeling weer naar school worden teruggebracht. Het overleg dat ik tot nu toe heb gevoerd met de verzekeraars laat zien dat zij al initiatieven ontplooien en dat het niet nodig is om hen te verplichten om de pilot van DSW op al hun verzekerden toe te passen. Verzekeraars hebben mij daarbij toegezegd dat zij de informatie uit de pilot van DSW gaan gebruiken en nader gaan onderzoeken hoe zo effectief en adequaat mogelijk hun verzekerden benaderd kunnen worden om ervoor te zorgen dat zo veel mogelijk kinderen naar de mondzorgprofessional gaan. In dat onderzoek worden de hiervoor genoemde vraagstukken betrokken. Tot slot Ik spreek niet alleen met zorgverzekeraars, maar ook met andere partijen in de publieke gezondheidszorg en de mondzorg over het verbeteren en toegankelijker maken van de mondzorg. Een van de tafels waar hierover gesproken wordt is de Ronde Tafel Mondzorg Jeugd, die door het Zorginstituut wordt georganiseerd. Ik heb u reeds toegezegd om u voor de jaarwisseling te informeren over de voortgang van deze Ronde Tafel. In deze brief zal ik breder ingaan op de toegankelijkheid van de mondzorg voor kinderen en de vraagstukken die hierbij spelen. In deze brief zal ik eveneens, zoals gevraagd in de gewijzigde motie met Kamerstuk 34 104, nr. 263, aangeven welke activiteiten en communicatie ik zal ontplooien om deze kinderen en hun ouders te bereiken over het belang van goede mondzorg en dat daar voor kinderen niet voor hoeft te worden betaald.

Unknown